Mijn Familie

Mijn ouders zijn Eibert Wijnne (1921) en Hendrikje Hulleman (1927-2002). Door de oorlog raakte vader bevriend met onderduiker J.P. Moolenaar en A. Moolenaar-van Ooijen.

Met name Jan Moolenaar (onderduikersnaam Jan Smit) heeft veel voor mijn vader betekend. Zij werden 2 goede vrienden. Jan Moolenaar was een technisch begaafde man. Na de oorlog bereed hij een Royal Enfield, waar mijn vader graag mee poseerde.

Begin jaren 50 kocht Jan Moolenaar een bromfiets een NSU Quickly, 1e type. Van deze bromfiets bezit ik nog steeds de kentekenpapieren. 

 

Papa op Motor

Pa werd ook aangestoken door dit virus en hij kocht toen met behulp van Jan Moolenaar, bij de firma Welp,  een NSU Quickly S met halve naven.

Vele tochten werden door beide vrienden gemaakt. Jan Moolenaar schafte zich een NSU Quickly T aan. Deze bromfiets was zijn trots.

Mijn moeder en John, de zoon van Jan, werden op deze brommer geportretteerd.


Met deze bromfiets werd samen met vader en moeder, begin jaren 60,  de reizen door delen van Europa gemaakt. De reislustigen kwamen zo in Belgie, Frankrijk, Duitsland en tot in Zwitserland toe. 









De gezondheid echter van Jan Moolenaar nam af en hij kocht toen in 1965 een NSU Prinz 1000. Helaas veel te vroeg, op 59 jarige leeftijd, overleed in 1967 Jan Moolenaar. Vader en moeder verloren hierdoor hun beste vriend en John op zeer jonge leefdtijd zijn vader. Verre reizen werden niet meer gemaakt de NSU werd ingeruild voor een Zundapp bromfiets en later voor een auto, een Volkswagen Kever.
Pa bleef zich interesseren voor zijn 1e bromfiets. Voor het magazine Bromfiets ( nr 4 in 2005) werd nog een interview gegeven waarin vader over zijn reizen vertelt.

Bij mijn schoonouders, fam Hoekert uit Ede, werd de bromfiets ook steeds belangrijker. De vader van mijn vrouw  bereed een Union en haar moeder een Solex Oto. De Solex is in mijn bezit  met alle papieren erbij zoals originele  aanschafnota.

Toen mijn vrouw Hilda in 2004 50 werd, lieten pa Wijnne en moeder Hoekert zich graag fotograferen.

Twee zussen van mijn vader Bartje en Eib Wijnne waren door Jan Moolenaar ook aangestoken met het bromfietsvirus. Ook zij bereden een NSU Quickly T.

Zij voldeden graag aan mijn verzoek op zich te laten fotograferen met mijn NSU Quickly T.